امین توکلی‌زاده، معاون فرهنگی و اجتماعی شهرداری تهران، مدعی شد که پدیده «اتوبوس خوابی» در تهران «گسترده» نیست و نمی‌توان بر اساس «دو سه عکس گرفته شده» روی آن مانور داد. او بی‌سرپناه ماندن همراهان بیماران در مجاورت بیمارستان‌ها و مراجعه برخی خانواده‌ها به گرمخانه‌ها را نیز انکار کرد و گفت: «ما در این موضوع‌ها، وظیفه خاصی نداریم.»
در روزهای اخیر، پدیده اتوبوس خوابی بی‌خانمان‌ها واکنش‌های زیادی در پی داشته است؛ پدیده‌ای که نتیجه مستقیم فقر در جامعه است و کم‌کاری نهادهای مسئول در رسیدگی به وضعیت افراد بی‌خانمان را اثبات می‌کند. با وجود اینکه تعدادی از رسانه‌های داخلی با برخی از اتوبوس خواب‌ها مصاحبه کرده‌اند و عکس‌های متعددی از آنان منتشر شده، معاون شهردار تهران ادعا کرده است که بر اساس دو سه عکس نمی‌توان روی این موضوع مانور داد. توکلی‌زاده با بیان اینکه باید این موضوع را کنکاش کنیم و ببینیم چقدر واقعیت دارد، گفت: «به نظر من اپیدمی نشده و به این گستردگی نیست.»
معاون فرهنگی اجتماعی شهرداری تهران در گفت‌وگوی اخیر خود با خبرگزاری ایلنا، بی‌سرپناه ماندن همراهان بیماران در مجاورت بیمارستان‌ها را نیز انکار کرد و گفت: «ما همراه‌سراها را داریم که بسیار هم باکیفیت‌اند و آن‌ها را تجهیز می‌کنیم و ناظر می‌گذاریم و از آن‌ها مراقبت می‌کنیم.»
این ادعا در حالی مطرح می‌شود که شهر تهران فقط هشت همراه‌سرای بیمار دارد که ظرفیت همه آن‌ها باهم کمتر از ۲۶۰ تختخواب است. همچنین همراهان بیماران برای اقامت در این مراکز باید مبالغی را پرداخت کنند که از توان آنان خارج است. با این حال معاون شهردار تهران مدعی است که افراد بی‌خانمان از امکاناتی که شهرداری برایشان فراهم کرده است، استفاده نمی‌کنند.
Read More
This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)
توکلی‌زاده در ادامه مراجعه خانواده‌های بی‌سرپناه به گرمخانه‌های شهری را نیز تکذیب کرد و گفت: «در یک شهر ۱۰ میلیونی افراد متنوعی با تنوع نیازها و مشکلات را داریم. می‌توانیم یک مورد را پیدا کنیم و بگوییم چنین مسئله‌ای وجود دارد اما این عمومیت ندارد و فراگیر نیست.» او در ادامه با اشاره به وظایف دیگر دستگاه‌ها گفت: «در قانون برای شهرداری صرفا حمایت و پشتیبانی در نظر گرفته شده است و ما در این موضوع‌ها، وظیفه خاصی نداریم.»
توکلی‌زاده افزود: «اینکه زیر بار یک اقدام می‌رویم، به معنای این نیست که بقیه بنشینند و نگاه کنند. ما می‌گوییم نمی‌توانیم این وضعیت را تحمل کنیم و وظیفه انسانی خودمان می‌دانیم. شاید در قانون نیز هیچ بندی نباشد.»
معاون فرهنگی و اجتماعی شهرداری تهران در پاسخ به این سوال که آیا نمی‌توان از فضای مساجد برای اسکان افراد بی‌خانمان استفاده کرد، گفت: «اول باید ببینیم مساجد برای چه گروهی و چه دسته‌ای استفاده می‌شوند.» توکلی‌زاده درباره نحوه دسته‌بندی افراد برای استفاده از فضای مساجد توضیح بیشتری نداد اما گفته‌های او نشان می‌دهد که بهره‌گیری از امکانات مساجد و مکان‌های مذهبی تنها برای افرادی خاص امکان‌پذیر است؛ این در حالی است که بنا بر اعلام رسانه‌ها و کنشگران اجتماعی، جمعیت افراد بی‌خانمان در تهران روزبه‌روز افزایش می‌یابد.
در روزهای گذشته، سپیده علی‌زاده، فعال مدنی، اعلام کرد که تعداد افرادی که خانوادگی به گرمخانه‌ها مراجعه می‌کنند، افزایش یافته است و از آنجا که گرمخانه‌های امکان پذیرش خانواده‌ها را ندارند، در مراکز زنانه و مردانه به‌طور جداگانه پذیرش می‌شوند.
افزایش اجاره‌بهای مسکن و ناتوانی در پرداخت آن بسیاری از خانواده‌ها را به مرز فروپاشی رسانده است. برخی به حاشیه شهرها کوچ کردند و برخی که توان پرداخت اجاره‌بها حتی در حاشیه شهرها را نیز ندارند، بی‌خانمان شده‌اند. گزارشی که از اتوبوس خواب‌های شهر تهران منتشر شد، نشان می‌داد این افراد معتاد نیستند. آن‌ها روزها کار می‌کنند اما شب‌ها برای استراحت جایی را ندارند.
در اغلب نقاط دنیا، این وظیفه شهرداری‌ها است که برای ساکنان شهرها امکانات رفاهی فراهم کنند اما شهرداری تهران که برای اعزام مداح رایگان بودجه دارد و برنامه‌ریزی می‌کند، رسیدگی به بی‌خانمان‌ها را جزو شرح وظایف خود نمی‌داند.
